Van depressies tot gedwongen opname, ervaring inzetten

Eigenlijk vind ik het wel erg spannend om dit te delen. Zeker onder mijn eigen naam, maar we gaan het gewoon doen!

Vanaf mijn zestiende heb ik verschillende depressies meegemaakt. Als ik mij rot voelde verdoofde ik dit met automutileren of drank. Dit is jaren doorgegaan tot een klasgenoot van mij het opmerkte. Vol schaamte maar met haar steun vertelde ik het aan de zorgcoördinator op school. Zij hoorde mijn verhaal aan, oordeelde niet. Samen met deze zorgcoördinator, die gelukkig vrouwelijk was gingen we naar het intake gesprek binnen de GGZ. Doodeng vond ik het!

Jaren later, inmiddels was ik net 20 gebeurde dit opnieuw. Samen met mijn mentor besloten we om mijn opleidingsjaar te verdelen over twee jaar. Bij wijze van hoge uitzondering. Het was gewoon te zwaar. Dit is een goede zet geweest want ik haalde mijn diploma. In dit jaar overleed mijn vader.

Een periode ging het goed, ik was vrij stabiel. Natuurlijk waren er wel momenten van extreme pieken. Dan dacht ik echt alles aan te kunnen. Ik kocht ook dingen die ik eigenlijk helemaal niet “nodig” had en werkte mij hiermee in de schulden. Ik begon met van alles zonder het af te maken.

Maar in 2020 ging het opnieuw mis. Heftig mis, ik kreeg mijn eerste psychose. Op dit moment was ik 23 jaar oud. Ik was doodsbang, doodmoe, verward en hoorde stemmen. Ik werd opgenomen op de gesloten afdeling van het GGZ in de provincie Zeeland. Kreeg medicatie, maar ook in opname zag & hoorde ik van alles. Het instellen van medicatie heeft lang geduurd.

Na deze opname heb ik vooral last gehad van seizoensgebonden depressiviteit. Dit veranderde dit jaar, toen ik er eindelijk aan toe was alles te verwerken. De stemmingswisselingen van vroeger zijn weer terug. Inmiddels leer ik stapje bij stapje dat dit bij mij hoort. Gemakkelijk zal het nooit zijn maar weten dat je niet alleen bent betekend zo ongelooflijk veel voor mij als mens. Hier heeft de docu voor gezorgd bij mij dus dankjewel Hanna & Juda.

Ja ik ben een orchidee, een hele gevoelige. Ik voel energieen in ruimtes , ben ook al HSP genoemd. Maar ik kan inmiddels zeggen: “Ik ben een orchidee en ik ben er trots op.”

Mijn doel is om anderen te helpen door mijn eigen ervaring in te zetten. Afgelopen jaar heb ik dan ook besloten dat ik Ervaringsdeskundige wil worden als beroep.